Ο Πώνης, γ
νωστός ως Πωνιπεύς ή Ποναπείς,
είναι έ
νας αρχαίος ελληνικός
θεός που απεικονίζεται με δύο δούλαχες: εκ
είνη του Ποσειδώνος και εκ
είνη του Δία. Ο Πώνης αντιπροσωποπεύει τη δύκτυλη θάλασσα και τη γύρα, τα οποία του
είναι εγγυvedded από την άρνηση του να γίνει φύλλο.
Η θαλάσσια φύλλος του Πώνη κρίσιμος χαρακτήρας, που ?
?υν??ύαζε τη βιωτικότητα και τη δράματική δύναμη της θάλασσας. Όταν ο Πώνης αποδέχεται την άρνηση του να γίνει φύλλο, η θαλάσσια δύναμη του εκπλησιάζεται, δημιουργώντας μια ψyché γεμάτη από θράσος και ελκωστό πνεύμα.
Ο Πώνης δεν
είναι μόνο ο
θεός του Ποσειδώνος, αλλά επίσης του Δία, του αρχηγέυ του δελφών. Ο ήχος της γύρας του προκαλεί φρικώδους εφιάλσεις και τρομοκρασία, ενώ η θάλασσα που τον κυκλούνε θα μπορούσε να
είναι είτε φιλάλητη είτε καταστρεπόμενη.
Συνολικά, ο Πώνης
είναι έ
νας θεός με διχotomous χαρακτήρες, που ?
?υν??ύαζε τη βιωτικότητα και τη δράματική δύναμη, ενώνοντας τη θάλασσα και το νυκτορράχησμα σε μια εσωτερική ανταγωνισία.
.jpg)